நெருங்கி வரும் பழைய குலக்கல்வி முறை.

இந்தப் பதிவிற்கு வருகை தந்த வலை உள்ளங்களுக்கும்,வாக்களித்த அன்பர்களுக்கும், வழக்கம் போல என்னை உற்சாகப்படுத்தயூத்புல் விகடனில் மறுமொழி சேர்த்த நண்பர்கள். ஞானசேகரன், விஷான்வின்,svv, பெரியாரை விமர்சிக்கிற நண்பர்,முனைவர் கல்பனா,கலையரசன் ஆகியோருக்கும்,குட்பிளாக்கில் இணைத்த யூத்புல் விகடனுக்கும். என்னை இந்த வலைத்தளத்துக்குள்தள்ளிவிட்ட எனது உயிர் நண்பன் மாதுவுக்கும் நன்றி.

ஆயிரத்து நூறு மதிப்பெண்கள். கவுன்சிலிங்கில் நல்ல கல்லூரி கிடைப்பதற்கான நூறு சதவீத வாய்ப்பிருந்தது. எனினும்தனது பெண் மெப்கோ கல்லூரியில்தான் படிக்கவேண்டுமென்கிற பிடிவாதத்துக்கு ஐந்து லட்சம் பணம் தயார்செய்துவிட்டு" என்ன, கண்டும் கானாததுக்கு கல்விக்கடன் வாங்கிக்கொள்வேன் " என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறார் ஒரு வங்கி அதிகாரி. இந்த நிமிடம் வரை மேல்நிலைப் பள்ளிக்குள் ஒருவர் கூட நுழையமுடியாத மேட்டுப்பட்டிக் கொத்தனாரின் வம்சாவளியில் முதல் பெண் ஒன்பதாம் வகுப்புக்கு விண்ணப்பிக்கிறாள். தகுதிகாண் தேர்வில் தோற்றுப்போக அவளது தந்தை " நல்லவேளை இடம்கிடைக்காமல் போனது கிடைத்திருந்தால் சாகுமட்டும் சாந்துக்கரண்டி தேயத்தேய பாடுபட்டுப்போடணும், இனி அவளை தீப்பெட்டி ஆபீஸுக்கு அணுப்பிப்பிட்டு அக்கடான்னு அலையலாம் " என்று சந்தோசப்படுகிறார். ஒவ்வொரு கல்வியாண்டின் துவக்கத்திலும், அமைச்சர் பொன்முடி நிர்ணயிக்கப்பட்ட அளவுக்கு மேல் கட்டணம் வசூலிக்கிற தொழில் நுட்பக்கலூரிகளின் அங்கீகாரம் ரத்து செய்யப்படும் என்று கறாராக அறிக்கைவிடுகிறார். அது அறிக்கையா அல்லதுஅழைப்பா என்பதை அறியாத ஜனங்கள் ஏழுகோடிக்குமேல் தமிழகத்தில் இருக்கிறார்கள். மருத்துவக்கல்லூரிக்கான நன்கொடையாக நாற்பது லட்சம் வசூலிக்கிற கல்வித் தந்தைகளும் இங்கேதான் இருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு கல்லூரி வளாக முகப்பில் சிலையும் இருக்கிறது. தேடு கல்வியிலாத ஊரைத் தீயினுக்கிறையாக்குவோம், பள்ளித்தலம் அணைத்தும் கோவில் செய்குவோம் என்று சொன்ன மகாகவி பாடத்திட்டத்தில் மட்டும் இருக்கிறான். மண்ணெண்ணை விளக்கினில் படித்து கலெக்டர் ஆன கதையெல்லாம் என் சின்ன வயதில் கேட்டிருக்கிறேன். மண்ணெண்ணை வாங்கவும் வக்கில்லாத என்போன்றோருக்கு தெருவிளக்குகள் எரிந்துகொண்டிருந்தது. படிக்க நினைக்கிற யாருக்கும் சமூக பொருளதாரா ஏற்றத் தாழ்வுகள் தடையாக இருக்கக் கூடாது என்னும் மிக உயர்ந்த லட்சியத்தால் காமராஜர் மதிய உணவும், கல்வி உதவித்தொகையும், மாணவர் விடுதிகளும் கொண்டு வந்தார். வறுமையும் உழைப்பும் உரமான அணுபவக்கல்வியோடு ஏட்டுக்கல்வி இணைந்து ஒரு புதிய சமூகம் உருவானது ஒருகாலத்தில். அப்போதுதான் இந்த தேசத்தை நேசிக்கிற நிஜ மனிதர்களும் நிஜக் கல்வியாளர்களும் உருவானார்கள். இன்று நிலைமை தலைகீழ். ஆங்கில வழிக்கல்வி பயிலாத மாணவர்கள் கிட்டத்தட்ட ஒதுக்கப்பட்டவர்களாவதும் தொழில் நுட்பக்கல்லூரியில் தன் மக்களைச் சேர்ப்பதற்கு சம்பளமோ கிம்பளமோ சேர்த்துவைக்காத தகப்பன் தறுதலையாவதும்.பத்துப் பதினைந்தாயிரம் சம்பளம் வாங்கும் அரசாங்க ஆசிரியர்கள் அந்தச் சம்பளத்தைத் தனது மகனைத் தனியார் பள்ளியில் படிக்கவைக்கச் செலவு செய்வதும் நாகரீகமாகிப்போனது. ஒரு அரசு தனது குடிமக்களின் கல்வி, மருத்துவம், சுகாதாரம், குடிநீர் பாதுகாப்பு, நீதி போன்றவற்றை இலவசமாக மட்டுமே வழங்கவேண்டும். அது மட்டுமே சரியான அரசையும் மக்களையும் நிர்மானிக்கும். அதை விடுத்து எல்லாவற்றையும் விற்பனைக்கு கொண்டுவந்தால். கொக்காக்கோலா க்ரூப் ஆப் போலீஸ் ஸ்டேசன், டாடா ஜுடிசியல் நீதிமன்றம் (பி)லிட், காட்கேபட்டில் அன் சன்சுக்குச்சொந்தமான கங்கை நதி என் நீண்டுகொண்டே போய் கடைசியில் அரசாங்கமும் தனியார்மயமாகும். அப்புறம் ''லாடு ரிப்பன் எங்கப்பன்'' என்று மறுபடியும் பள்ளிகளில் கடவுள் வாழ்த்துச்சொல்ல வேண்டியது வரும்.