விளிம்பு மனிதரையும், போராட்ட குணத்தையும் பரிகசிக்கும் நகைச்சுவைகள்

சாமி படத்தில் விவேக் தனது தெரு நண்பர் வீட்டுக்குப் போவார். அங்கே திண்ணையில் இருக்கும் இரண்டு பையன்களில் ஒருவன் படிப்பான் ஒருவன் காலனிகளை துடைப்பான். வழக்கம்போல சின்னக்கலைவாணர் அந்த செருப்பு துடைக்கும் சிறுவனுக்காக வாதாடுவார். இன்னின்ன மாகான்கள் பிறந்த இந்த பூமியில் சின்னதுகளை செருப்புத்துடைக்க வைக்கலாமோ என்று சொல்லிவிட்டு பின்னர் வாடா உன்னை நான் படிக்க வைக்கிறேன் என்று சொல்லி அவனிடம் உனக்கு என்ன படிக்க பிடிக்கும் என்று கேட்பார அவன் லா என்று சொல்லுவான் '' அநியாயமா ஒரு சட்டமேதையை இப்படி பண்ணிட்டேளே ''லா வுல என்ன லா படிக்கப்போறே சிவிலா, கிரிமினலா ? இப்படிக் கேட்கிற வரை எல்லாம் சரியாகப்போகிறமாதிரித்தோன்றும். அந்த விளிம்பு நிலைச்சிறுவன் சகீலா என்று சொன்னதும் ஒரு உலக மகா சிரிப்பாக மாறும். கொஞ்சம் உற்றுக்கவனித்தால் அதில் படிமமாக இரண்டு விஷயங்கள் சொல்லப்படுகிறது. கீழ்சாதிப்பெண்கள் மட்டுமே அவர்களுக்கு போகப்பொருளாக இருக்கிறார்கள் என்பதுவும், என்னதான் படிக்க வைக்க முயற்சி செய்தாலும் அவர்கள் அப்படித்தான் இருப்பார்கள் என்பதும். இப்படியான ஆதிக்க மனோபாவக் கருத்தோட்டத்தை ஊர்ஜிதம் செய்கிற மாதிரியான பிரச்சாரத்தை ஒளித்து வைத்திருக்கும் அந்த வசனம். கிறிஸ்தவப் பெயர் கொண்ட பெண்கள் கற்பு நெறிகளில்லாத பெண்களாகவும், தீவிரவாதிகள் குல்லா தாடி வைத்திருப்பவர்களாகவும், திருடர்கள் பனியன் கைலிகட்டிக்கொண்டு கருப்பாக இருப்பதாகவும், என்ன பகுத்தறிவுப் படம் எடுத்தாலும் பூஜை போட்டுத்தான் படம்துவக்க வேண்டும் என்கிற சினிமா மூடநம்பிக்கைகளின் தொடர்ச்சியாகவே இந்த காமெடிகள் இருக்கிறது. பொதுவாகவே விவேக்கின் காமெடிகள் ஒரு மேல்தட்டு, அல்லது மத்திய தர மனோபாவத்தை மெச்சுகிற, அல்லது சிலாகிக்கிறவைகளாகவும் விளிம்பு மக்களை, பெண்களை பரிகசிக்கிறவைகளாகவும் இருக்கிறது. '', மூன்றாம் பாலினத்தை கேலி பண்ணாவிட்டால் அவருக்கு ஜென்மமே சாபல்யம் அடையாது. 'வாலிபர்களே போட்டிருக்கிற ட்ரெஸ்ஸப்பாத்து டீசெண்டான பொண்ணுங்கனு நம்பிறதீங்க வாயத் தொறந்தா ஒரு கூவமே ஒடுதப்பா' என்று இன்னொரு படத்தில் ஒரு கருத்துசொல்லுவார் அவர். பெண்களை மிகக்கேவலமாக அதுவும் குப்பத்துபெண்களை, கூவம் நதிக்கரையில் வசிக்கிற பெண்களை மட்டமாக பேசுவது, " நடைபாதை என்பதே நடக்கிறதுக்கு தானே'', எனும் அறிவார்ந்த மேல்தட்டு கேள்விகளையும் நையாண்டியையும் தமிழ் திரையுலகில் பரப்பும் ஒரு பிற்போக்கு சிந்தனை மிகுந்தவர். நலிந்த கலைகளில் ஒன்றான சாவு மேளத்தை இளக்காரமாக்குகிற, 'இதுக்குத்தான் இன்னும் சங்கம்' ஆரம்பிக்கவில்லை என்று தொழிற்சங்கங்களை கேவலப்படுத்துகிற ஒருவர் விவேக். அவரை கலைவாணர் என்எஸ்கே வோடு ஒப்பிடுவது தான் மிகச்சிறந்த காமெடி. ஆனாலும் தமிழ் சூழலில் புரட்சி என்கிற சொல்லுக்கு வேறுவிதமான அர்த்தங்கள் வரக்காரணமாக இந்த திரைப்படம் தான் இருந்தது என்பது கசப்பான வரலாறு. அதற்குள் கிடக்கும் அவர் அப்படித்தானே சிந்திக்க முடியும். விவேக் ஒருபோதும் ஆட்சி அதிகாரங்களை, கேலிப்பொருளாக்கியது கிடையாது அப்படி ஆரம்பத்தில் இருந்திருந்ததாக வைத்துக்கொண்டாலும் கூட ஒரு பலத்த கண்டணத்துக்குப்பின் அவர் தனது திசையை நலிந்த நாட்டார் தெய்வங்கள் பக்கம் திருப்பிக்கொண்டார். அதற்குப் பின்னர் தனது சொந்த தாத்தாவைக்கூட அவர் '' பெரியார் '' என்று சொல்லவில்லை. மாறாக நான் ஒரு போதும் மதத்துக்கு எதிரானவன் இல்லை என்று நேரிலும், பூடகமாகவும் அறிவித்துக் கொண்டார். கலைஞர் கருணாநிதியை கேலிசெய்கிற அவர் வேறு அரசியல் கட்சிகளை பெரும்பாலும் கேலி செய்வதில்லை. ஆட்சி அதிகாரங்களை, உலகமயத்தை, சர்வாதிகாரத்தை, இனவாதத்தை, கேலிப்பொருளாக்கிய மகா கலைஞன் சாப்ளின், மகாப்பெரும் பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்தின் கண்டணத்தையே அசட்டை செய்தபடி மேடையேறிய மதுரகவி பாஸ்கரதாஸ், விஸ்வநாததாஸ் அன்றைய அரசங்கமான காங்கிரசை எதிர்த்தும் சுயமரியாதையை ஆதரித்தும் பிரச்சாரம் செய்த NSK, MR.ராதா எல்லாம் தங்களின் சமரசமற்ற கருத்துக்களால் மட்டுமே தனித்து நின்றார்கள். கலைவடிவங்கள் காலந்தோறும் அதிகார பீடங்களின் மீதான எதிர்க்குரலை உயத்திப்பிடித்தபடியே வளர்ந்து வந்திருக்கிறது. இந்த வரலாறுகளை மிரிண்டா போன்ற பன்னாட்டுக் கம்பெனிகளுக்கு விளம்பரம் செய்கிற விவேக் எப்படி அறிய முடியும்.