நியான் விளக்குகள் ஒளிரும் பகல்.

நாளையோடு காயலான் கடைக்கு போறேன்
ஆளைவிட்டால் போதும் என நொண்டி நொண்டிப்
பனிமனை அடையும் நகரப்பேருந்துகள்.


உருட்டிவைத்த புரோட்டா மாவு
கனத்துக்கிடக்க பசித்த முகம் தேடிக் காத்திருக்கும்
அந்திக்கடை தொழிலாளியான முதலாளி.


முழுக்க இரவே நீடிக்காதா ஏக்கம்நிறை

பசிக்கிறக்கத்தில் பூட்டியகடையின்
படியில் உறங்கும் பிச்சைக்காரன்.


தொலைதூரப் பேருந்திலிருந்து இறங்கி
மலங்க மலங்க விழிக்கும்
அலுவலர் குடியிருப்பு பெண்.


சிகரெட் பற்றவைக்கமுடியாத போதையில்
பெட்டி கடைப் பெண்ணைப்
பற்றவைக்க துடிக்கும் குடிமகன்.


இரவு, பகல், குடிமகன் குடியாமகன் பேதமின்றிப்

பத்துவருடப்பொட்டிக்கடை பொழப்பில்
தூரப்போனது நானமும் பயமும் இரவும்.