மீளத்திரும்பாத நம் அன்பைஎந்தக்கொடுவால் இறையெனக்கொண்டது. நினைந்துருக ஓராயிரம்நல்லவை இருந்தபோதும் ஒருவார்த்தையிலேயே தொங்குகிறது வேதாள நினைவுகள். அரவமற்ற தொடுதல்களும் அருகிருந்த மௌனங்களும் தொலைவிருந்த உரையாடல்களும் வெடித்துச்சிதறுகிறதென் தனிமை நிமிடங்களில். |
6 comments:
அருமை சார்.. தேவையிலாத வார்த்தைகள் எதுமிலாத மிக அருமையான கவிதையா இருக்கு.
//அரவமற்ற தொடுதல்களும்
அருகிருந்த மௌனங்களும்
தொலைவிருந்த உரையாடல்களும்
வெடித்துச்சிதறுகிறதென்
தனிமை நிமிடங்களில்//
ரொம்ப அழகாக அனைவரும் உணர்வதை எழுதிவிட்டீர்கள்......அருமை...அருமை..
அன்புடன் அருணா
வாருங்கள் கார்த்திகேயன்
ரொம்ப நன்றி.
அருணா மேடம் தங்கள் வருகைக்கு வணக்கம்.
கருத்துக்கு மிக்க நன்றி.
கவிதை மிகவும் பிடித்திருக்கிறது.
வணக்கம் யாத்ரா
வருகைக்கும் கருத்துக்கும் நன்றி.
Post a Comment