மீறல்களையும் பொதுவில் வைப்போம்.- மகாகவியின் நினைவுக்கு

பயணங்களால் நெய்யப்பட்ட இந்த வாழ்கையில் உலக சுவாரஸ்யங்களில் ஏதேனும் ஒரு பகுதியை நேரடியாகக்காணும் நெடும்பயணம் அலாதியானது. இந்த முறை பண்டிச்சேரி. அங்கிருந்து சென்னை. புதுவை பாரதியார் கிராமவங்கியில் புதிதாக ஒரு ஊழியர் சங்க அமைப்பை உருவாக்க முயற்சி நடந்தது. எங்கள் தமிழ் மாநிலச் செயலாளர் தோழர் சோலைமாணிக்கம் மூன்று முறை அலைந்து ஒரு சங்கம் உருவாக்கி ஒருங்கிணைத்திருந்தார். செப்டம்பர் 8 ஆம் தேதி நடந்த துவக்க விழாவுக்கு நானும் ஆண்டோ கால்பட்டும் கிளம்பிப் போனோம். இறுதி நேரத்தடங்களால் தோழன் மாது வர இயலவில்லை.

மதுரை மாட்டுத்தாவணி பேருந்து நிலையம் இரவு பணிரெண்டு மணியிலும் பகல் போல்,சுறு சுறுப்பாயிருந்தது. தன்னந் தனியாக அந்த நள்ளிரவில் பேருந்துக்காக காத்திருக்கும் இளம் யுவதிகளைப் பார்க்கையில் சற்று தெம்பு வருகிறது. இது பன்னாட்டு நிறுவணங்களின் வருகையால் ஏற்பட்ட பல கெட்டதிலும் ஒரு நல்லது. வேளாங்கண்ணி விழாவினால் சென்னை செல்லும் பேருந்துகள் முற்றிலும் அங்கே திருப்பிவிடப்பட்டதால், ஒரே ஒரு லொடலொடா பேருந்துக்கு நூறு பேருக்குமேல் போட்டிபோட்டு ஏறவேண்டிய சூழல் உருவானது, சென்னை வரை நின்றுகொண்டே பயணம் செய்ய பயனிகள் முண்டியடித்துக்கொண்டு ஏறினார்கள். விழுப்புரம் போகவேண்டிய நாங்கள் தஞ்சை சென்று அங்கிருந்து புதுவை செல்ல முடிவெடுத்து ஆறு பேரோடு கிளம்பிய வேளாங்கண்ணி சொகுசுபேருந்தில் பயணமானோம்.

தஞ்சை, மயிலாடுதுறை, கும்பகோணம், சீர்காழி, சிதம்பரம், கொள்ளிடம் என தமிழகத்தின் நெற்களஞ்சியங்களும், திருத்தலங்களும் நிறைந்த பகுதிகளெங்கும் பயணம். கூடவே எண்பதுகளின் திரைப்படப் பாடல்கள். இரவு ஏழு மணிக்கு சால்ட் அண்ட் பெப்பர் விடுதியில் துவக்க விழா அங்கும் கூட சரிபாதி பெண் தோழர்கள் வந்திருந்தபோது விடிவுகாலம் தொலைவில் இல்லை எனும் நம்பிக்கையின் வேர்கள் ஆழ ஆழமாக பயணித்தது. விழாவில் இந்தியன் வங்கி ஊழியர்சங்க பொதுசெயலாளர் தோழர் க.கிருட்டிணன் துவக்கப் பேருரையாற்றினார். அங்கிருக்கிற தனியாருக்கு சொந்தமான விடுதிகள் ஆலைகள், கட்டிடங்களில் சரிபாதி அரவிந்தர் பெயர் தாங்கி நிற்பதுவும், அரசுக்குச் சொந்தமான பல நிறுவணங்கள் பாரதியின் பெயர் தாங்கி நிற்பதுவும் கவனம் பெறக் கூடியவை.

இரவு தனலட்சுமி விடுதியில் நானும் ஆண்டோவும் பின்னிரவுவரை விழித்திருந்தோம். இரவு நேர மதுவிடுதிச் சலசலப்பில் ஒரு ஓரத்தில் ஒரு ஆஸ்திரேலிய இளைஞனும் யுவதியும் அமர்ந்திருந்தனர். எந்தப் பார்வையாளரையும் சலனப்படுத்தாமல் இரண்டு பியர் பாட்டிலோடு வெகு இயல்பாய் சாவகாசமாய் பொழுது கழித்தனர். காலை பத்துமணிக்கு மதுக்கடையில் ஒரு ஏழைப்பெண் வங்கியக் கொள்ளையடித்து திரும்புதல்போல் ஒரு கால்புட்டி வாங்கி மறைத்துக்கொண்டு திரும்பியதை சிலர் பார்த்து எள்ளினர்.

இந்த காலத்தின் இளைஞர் உலகத்தின் பேசு பொருளாய் விளங்கும் புதுவை சென்னை கடற்கரைச் சாலையில் ஒரு முறை பயணம் செய்யவேண்டும் என்கிற எனதாசை நிறைவேற அங்கிருந்து சென்னை பயணமானேன்.

பேருந்து கிளம்புகையில் முன்னிருக்கையில் இருந்த பெண்மனி தனது இணை வராததால் அடைந்த கலக்கமும், பரபரப்பும் எனக்குள்ளும் தொற்றிக்கொண்டது. பரபரப்பின் உச்சக்கட்டமாக அவர் உடைமைகளை எடுத்துக்கொண்டு கீழிறங்க எத்தனித்தார். சிலநொடி அவகாசத்தில் அவரது இணை வந்து சுபமாக்கினார். அவரது கையில் திண்பண்டங்களும், பாணங்களும், மலையேறிக் குறிஞ்சி கொண்டுவந்தது போன்ற களிப்பும் அன்பும் தொங்கிக் கொண்டிருந்தது. அவர் கொண்டு வந்த பாணக்குவளை, பெப்சி வண்ணத்தில் இருந்தது. அது பெப்சியல்ல என்பதை உணந்துகொள்ள எனக்கு ஒரு மணிநேர அவகாசமானது. அவர்கள் பரிமாறிக் கொண்டதில் கலப்படமற்ற அன்பும் முன்னதாகவே கலப்படமாகிய மதுவும் இருந்தது.

விடுதலைக்கு மகளிரெல்லாரும்

வேட்கை கொண்டனம்; வெல்லுவம் என்றே

திடமனத்தின் மதுக்கிண்ணமீது

சேர்ந்து நாம் பிரதிக்கிணை செய்வோம்.

உடையவள் சக்தி ஆண்பெண்ணிரண்டும்

ஒருநிகர் செய்துரிமை சமைத்தாள்.