கல்லெறியும் குரல்கள்.

கழுத்து தூளியில் தூங்கும் குழந்தையோடு
பேருந்து நிறுத்தத்தில் உறுமும்
கலைக்கூத்தாடிப் பெண்ணின் மேளச்சத்தம்.

தொலைக்காட்சி ஒலியை ஊடறுத்துக்கொண்டு
சமயற்கட்டுவரை ஓடிவரும் உப்புக்காரரின் அழைப்பும்

முன்மதிய நேரத்தில் தூரத்து வேலிச்செடியினின்று
தேடும் குயிற்பறவையின் கோரிக்கையும்

ஓரிடத்தில் நிற்காத பாதங்களோடு கழுத்துக்குன்ன
வாசல்வந்து பெயர் சொல்லி டீச்சரென்று கூவும்
கீரைக்காரம்மாவின் பரிவும்.

எஞ்சினீயர் கனவோடு கூட நிற்கும் மகனைக்காட்டி
வங்கிக்கடன் கேட்கும் ஏழைத்தகப்பனின் கண்களும்

உலுக்கிவிட்டுப்போகிறது சலனமற்ற மேற்பரப்பை
ஆண் பெண்,ஊர் நிறப்பேதங்களற்ற ஒரே சுரத்தில்.