தகுதிகான் தேர்வில்
தோற்றுப்போன
கலைச்செல்வியும்
தொண்ணூறு சதவீத
மதிப்பெண்ணிருந்தும்
தகப்பனின் காசநோயால்
வீடு திரும்பிய
மாரீஸ்வரியும்
தீப்பெட்டித்
தொழிற்சாலையில்
படிக்கிறார்கள்
வாழ்க்கையை.
அங்கே
கைப் பிள்ளையைப்
பார்க்கச் சொல்லிவிட்டு
கழிப்பறை செல்லும்
முன்னோடி
காளீஸ்வரியிடம்
படிக்கிறார்கள்
வறுமையை.
அடுத்த
தலைமுறையிலாவது
அவர்களுக்குப் புரியும்
பெண்ணியமும்
திண்ணியமும்
23.11.2008
26 comments:
கவிதை மிக நல்லயிருக்குங்க.
வறுமைக்கு தின்னக்கொடுத்த வாழ்க்கையை வெகு அழகாக சொல்லியிருக்கிறீர்கள். அருமை.
கவிதை நல்லா இருக்கு அண்ணா.
வாருங்கள் கருணாகரசு.
அன்புக்கு நன்றி.
அமைதிச்சாரல்
வணக்கம்.
கருத்துக்கு வந்தனம்.
அது கவிதையாக்குகிறது
என் எழுத்தை.
நன்றிங்க.
அன்புத் தங்கைகளே.
நன்றி.
\\"தலைமுறைகளைத் தவற விட்டவர்கள்."\\
\\அடுத்த
தலைமுறையிலாவது
அவர்களுக்குப் புரியும்
பெண்ணியமும்
திண்ணியமும்\\
வலியை சொல்லும் வரிகள்.
நல்லாருக்கு காமு.
அன்புக்கு நன்றி அம்பிகா.
வாங்க அன்பு பாரா
very nice.............
வாருங்கள் வணக்கம் விடிவெள்ளி.
கருத்துக்கு நன்றி.
இல்லாமையென்னும் இயலாமைக்குக் கனவுகளைக் காவுகொடுக்கிற வாழ்க்கை...
மனதைத் தைக்கிற கவிதை அண்ணா.
நாம் என்ன செய்ய போறோம்னு மனச கேக்க வைக்குதுங்க உங்க கவிதை
நன்றி சுந்தரா..
பத்மா
வாருங்கள்
வருகைக்கும்
கருத்துக்கும்
நன்றி.
நல்லயிருக்குங்க.
/"தலைமுறைகளைத் தவற விட்டவர்கள்."/
தலைப்பே இதில் இன்னும் நிறைய யோசிக்க வைக்கிறது.
நல்ல கவிதை காமராஜ்.
நன்றி அருணா மேடம்.
நன்றி தியாவின் பேனா.
வணக்கம் செல்வராஜ்.
வருகைக்கும் கருத்துக்கும்
அன்புக்கும் நன்றி
/"தலைமுறைகளைத் தவற விட்டவர்கள்."/
தலைப்பே இதில் இன்னும் நிறைய யோசிக்க வைக்கிறது.
மீண்டும் மீண்டும் நன்றி அருணா மேடம்.
தீப்பெட்டிப் பள்ளிக்கூடங்கள் :(
கவிதை மிகவும் அருமை அண்ணா.
Post a Comment