பிரியப்பிரிய முறுக்கேறும் கயிறு

பயணம் ஏகும் பரபரப்பில்
கழற்றி எறிந்துவிட்டுபோன
மடிக்கப்படாத ஆடைகள்
துணைக்குவரும் யாருமற்ற நாட்கள்.

மின்மினியின் பிருஷ்ட வெளிச்சமும்
மங்கிப்போன ராத்திரி முழிப்பில் தேடலாம்
சிதறிக்கிடக்கும் சிணுங்கற் சொற்களையும்
சில கெட்டவார்த்தைகளையும்.

வணாந்திரத்தின் ஒருமைகளிலும் கூடப்
பின்தொடரும் கலைத்துவிடப்பட்ட தேனீக்களாய் 
நினைவுகளின் இரைச்சலும் அவ்வப்போது
சில பேடைகளின் ஒற்றைக் கரைச்சலும்.

தனித்து விடப்பட்ட
வீட்டில் ருசிக்கிறது
சொந்தத் தயாரிப்பில் தேனீர்,
மெகாத்தொடரின் பாட்டு,
உப்புக்குறைந்த சோறு,
நீ திரும்பும் நாட்களை
எண்ணும் கணக்கு
அப்புறம்
காமாசோமான்னு
இப்படி ஒரு கவிதை.